Mebendazol - Oppimateriaali

W ciągu ostatnich dwudziestu lat naukowcy zaczęli przyglądać się lekom przeciw robakom jako potencjalnym terapiom przeciwnowotworowym, ponieważ oddziałują one z mikrotubulami, które są ważne dla podziału komórek. Jeden z tych leków, Mebendazol (MBZ), wykazuje potencjał w zatrzymywaniu wzrostu komórek nowotworowych. Badania na różnych komórkach nowotworowych, modelach zwierzęcych i próbach klinicznych wykazały, że MBZ może potencjalnie powstrzymać wzrost i rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych poprzez wpływ na ich struktury wewnętrzne (tworzenie mikrotubul) i zaopatrzenie w energię (wychwyt glukozy) [1]. MBZ wykazał potencjał w zwalczaniu różnych rodzajów nowotworów, w tym raka tarczycy, przewodu pokarmowego, piersi, prostaty, trzustki, jajnika, jelita grubego, czerniaka, głowy i szyi, białaczki i dróg żółciowych [1]. Działa poprzez wpływ na różne szlaki związane z rakiem, takie jak MAPK14, MEK-ERK, C-MYC i kilka innych, w zależności od konkretnego nowotworu. Mebendazol, wraz z innymi podobnymi związkami, takimi jak albendazol i fenbendazol, jest bezpiecznie stosowany od dziesięcioleci w leczeniu szerokiego zakresu infekcji pasożytniczych. Jest on powszechnie dostępny w dawkach od 100 do 500 mg, w zależności od rodzaju infekcji. W ciężkich przypadkach, takich jak bąblowica, zalecane są wyższe dawki przez długi czas, czasami trwający do dwóch lat. Terapie te okazały się bezpieczne w licznych badaniach klinicznych i podczas szerokiego stosowania w warunkach rzeczywistych. Bezpieczeństwo MBZ zostało dobrze udokumentowane, a większość skutków ubocznych ma łagodny charakter, taki jak ból brzucha i biegunka. W dużych dawkach zgłaszano pewne rzadkie działania niepożądane, takie jak tymczasowe zmiany liczby krwinek i problemy z wątrobą, ale są one zwykle odwracalne. Dlatego dobrze znane bezpieczeństwo i potencjalne nowe zastosowania mebendazolu sprawiają, że jest on obiecującym kandydatem do ponownego zastosowania w leczeniu raka. Jest ogólnie bezpieczny dla normalnych komórek, ale jest szczególnie skuteczny przeciwko komórkom nowotworowym, co czyni go obiecującym kandydatem do terapii przeciwnowotworowej.

Mebendatsoli metastaattisen lisämunuaiskuoren karsinooman hoidossa

Vuonna 2011. Dobrosotskaya et al. raportoivat ensimmäisen kliinisen tapauksen mebendatsolin (MBZ) käytöstä syövän hoidossa. Potilas oli 35-vuotias nainen, jolla oli metastaattinen lisämunuaiskuoren syöpä, joka oli levinnyt oikeasta lisämunuaisesta maksaan. Huolimatta useista leikkauksista, säde- ja solunsalpaajahoidoista kasvaimet jatkoivat kasvuaan. Sitten hän aloitti MBZ:n käytön, 100 mg suun kautta kahdesti päivässä. 19 kuukauden hoidon jälkeen hänen maksakasvaimensa pienenivät aluksi ja pysyivät sitten vakaina koko hoitojakson ajan. Aiemmista hoitomuodoista poiketen MBZ oli hyvin siedetty ja paransi merkittävästi hänen elämänlaatuaan. Vaikka potilaan tauti eteni 24 kuukauden monoterapian jälkeen, tämä tapaus osoittaa, että mebendatsoli voi tarjota pitkäaikaisen kasvaimen hallinnan metastaattisessa lisämunuaiskuoren karsinoomassa minimaalisilla sivuvaikutuksilla [2].

Mebendatsoli metastaattisen paksusuolen ja peräsuolen syövän hoidossa

Ponadto Nyger i Larsson udokumentowali kolejny udany przypadek z MBZ, tym razem u 74-letniego pacjenta z zaawansowanym rakiem okrężnicy. Rak rozprzestrzenił się na wiele miejsc, w tym płuca, węzły chłonne jamy brzusznej i wątrobę i nie zareagował na standardowe leczenie chemioterapią. Nie mając innych opcji, pacjent zaczął przyjmować MBZ w dawce 100 mg dwa razy dziennie. Po sześciu tygodniach skany wykazały prawie całkowitą remisję przerzutów w płucach i węzłach chłonnych oraz znaczne zmniejszenie guzów wątroby. Chociaż u pacjenta wystąpił podwyższony poziom enzymów wątrobowych, co doprowadziło do tymczasowego przerwania leczenia MBZ, enzymy powróciły do normy, a pacjent nie doświadczył żadnych innych skutków ubocznych. Jednak po odstawieniu MBZ na trzy miesiące u pacjenta wystąpiły przerzuty do mózgu, które leczono radioterapią, a później pojawiły się oznaki choroby w węzłach chłonnych. Przypadki te sugerują, że MBZ może być skutecznym i dobrze tolerowanym lekiem przeciwnowotworowym, zapewniającym znaczną poprawę u pacjentów, którzy nie zareagowali na konwencjonalne terapie.

Metastaattinen paksu- ja peräsuolisyöpä (mCRC)

Przerzutowy rak jelita grubego (mCRC) często prowadzi do zgonów związanych z rakiem z powodu jego rozprzestrzeniania się do odległych narządów. W niniejszym badaniu zbadano działanie przeciwnowotworowe i bezpieczeństwo mebendazolu u pacjentów z mCRC. Czterdziestu pacjentów randomizowano do dwóch grup: jedna otrzymywała standardową chemioterapię (bevacizumab i FOLFOX4) z placebo, a druga otrzymywała tę samą chemioterapię z 500 mg mebendazolu dwa razy dziennie przez 12 tygodni. Wyniki wykazały, że dodanie mebendazolu znacząco poprawiło odpowiedź guza (65% w porównaniu do 10% w grupie placebo) i wydłużyło czas przeżycia wolny od progresji (9,25 miesiąca w porównaniu do 3 miesięcy). Dodatkowo, mebendazol obniżył poziom VEGF, wskazując na zmniejszone ukrwienie guza i był dobrze tolerowany bez znaczących działań niepożądanych. Wyniki te sugerują, że mebendazol może być bezpiecznym i skutecznym dodatkiem do standardowej chemioterapii mCRC, co czyni go obiecującym kandydatem do ponownego zastosowania w leczeniu raka.

Mebendatsolin mahdollisuudet aivosyövän hoidossa: Eläinmalleista ja in vivo -tilanteesta saadut todisteet

Ostatnie badania wykazały, że mebendazol (MBZ) jest obiecującym lekiem w leczeniu raka mózgu, w szczególności glejaka wielopostaciowego (GBM). Ren-Yuan Bai i wsp. [5] wykazali, że MBZ wykazuje znaczący potencjał przeciwko glejakowi wielopostaciowemu (GBM). Testy in vitro i in vivo zidentyfikowały MBZ jako silny środek, indukujący apoptozę (zaprogramowaną śmierć komórki) w liniach komórkowych GBM, z IC50 wynoszącym 0,24 μM w mysiej linii glejaka GL261 i 0,1 μM w ludzkiej linii GBM 060919. Dodatkowo, MBZ hamował polimeryzację tubuliny, proces kluczowy dla podziału komórek, w stężeniu 0,1 μM. W modelach mysich MBZ znacząco wydłużył przeżycie do 65 dni w porównaniu do 48 dni w grupach kontrolnych i zwiększył skuteczność temozolomidu (TMZ), powszechnego leku chemioterapeutycznego, w mysim modelu GL261. Co więcej, Ren LW i wsp. [6] zasugerowali, że związki benzimidazolu, w tym MBZ, mogą hamować proliferację komórek GBM i przerzuty poprzez regulację migracji komórek, cyklu komórkowego i zaprogramowanej śmierci komórki. Stwierdzono, że MBZ zmniejsza migrację i inwazję komórek GBM, reguluje kluczowe markery przejścia nabłonkowo-mezenchymalnego (EMT) i zatrzymuje cykl komórkowy w fazie G2/M, krytycznym punkcie podziału komórki, poprzez szlak P53/P21/cyklina B1. Odkrycia te wskazują, że MBZ nie tylko zatrzymuje wzrost GBM, ale także zapobiega jego rozprzestrzenianiu się, co czyni go potencjalnym kandydatem do kompleksowej terapii GBM. Ponadto Ren-Yuan Bai i wsp. [7] wykazali, że spośród polimorficznych form mebendazolu (A, B i C), MBZ-C miał najwyższą penetrację mózgu i skuteczność terapeutyczną. W szczególności połączenie MBZ-C z elakridarem, inhibitorem glikoproteiny P, zwiększyło przeżywalność w mysich modelach glejaka GL261 i rdzeniaka D425. Ponadto De Witt M i wsp. [8] wykazali, że zarówno MBZ, jak i winkrystyna miały podobny wpływ na komórki glejaka GL261 poprzez hamowanie żywotności komórek i polimeryzacji mikrotubul. MBZ okazał się bardziej skuteczny niż winkrystyna w wydłużaniu przeżycia w ortotopowych modelach myszy syngenicznych GL261-C57BL/6. Co więcej, Dakshanamurthy i wsp. [9] zidentyfikowali MBZ jako potencjalny inhibitor receptora czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego 2 (VEGFR2), białka, które promuje wzrost naczyń krwionośnych w nowotworach. MBZ hamował autofosforylację VEGFR2, hamując angiogenezę guza bez wpływu na normalne naczynia mózgowe, o czym świadczy jego wpływ na modele rdzeniaka. Dodatkowo, Larsen i wsp. [10] odkryli, że Mebendazol (MBZ) może blokować szlak sygnałowy Hedgehog (Hh), który jest ważny dla wzrostu i rozwoju komórek, w ludzkich liniach komórkowych rdzeniaka. Zahamowanie tego szlaku przez MBZ znacząco zwiększyło przeżywalność myszy z rdzeniakiem. Bodhinayake i wsp. [11] donieśli, że leczenie MBZ wydłużyło przeżycie w modelach rdzeniaka, wykazując jego skuteczność przeciwko nowotworom związanym ze szlakiem sygnałowym Hedgehog. Badania wykazały również, że mebendazol (MBZ) może sprawić, że komórki nowotworowe będą bardziej wrażliwe na promieniowanie i chemioterapię. Efekt ten doprowadził do dłuższego przeżycia w eksperymentalnych modelach oponiaka złośliwego (rodzaj guza mózgu) i glejaka. Badania wykazały, że połączenie MBZ z promieniowaniem zwiększyło przeżywalność i spowolniło wzrost guza w modelach oponiaka. W jednym z badań zaobserwowano, że MBZ zwiększa skuteczność radioterapii w komórkach glejaka, co sugeruje, że może być stosowany równolegle z innymi metodami leczenia [12]. Ponadto badania potwierdziły, że MBZ zmniejsza żywotność komórek glejaka poprzez hamowanie określonego enzymu, poprawiając w ten sposób skuteczność chemioterapii przeciwko temu agresywnemu nowotworowi mózgu [13]. Obecnie prowadzone jest badanie kliniczne mające na celu zbadanie efektów stosowania mebendazolu (MBZ) w połączeniu ze standardowymi metodami leczenia. Badanie to obejmuje dzieci w wieku od 1 do 21 lat ze rdzeniakiem lub glejakiem o wysokim stopniu złośliwości (w tym glejakiem wielopostaciowym, gwiaździakiem anaplastycznym i rozlanym glejakiem śródmiąższowym), których guzy nadal rosną pomimo standardowego leczenia (http://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT02644291). Inne badanie kliniczne w Cohen Children’s Medical Centre w Nowym Jorku testuje MBZ z winkrystyną, karboplatyną i temozolomidem w leczeniu glejaków o niskim stopniu złośliwości (http://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT01837862).

Mebendatsolin potentiaali kolmoisnegatiivisen rintasyövän hoidossa

Potrójnie ujemny rak piersi (TNBC) jest trudny do leczenia ze względu na brak określonych celów molekularnych. Chociaż radioterapia (RT) jest powszechnie stosowana, może czasami powodować, że komórki rakowe, które przeżyły, stają się bardziej odporne. W różnych badaniach analizowano potencjał mebendazolu (MBZ) w zakresie wzmacniania efektów RT w leczeniu TNBC. W badaniu oceniano zdolność MBZ do poprawy skuteczności RT zarówno w warunkach laboratoryjnych, jak i na modelach zwierzęcych. Wyniki wykazały, że MBZ skutecznie zmniejszał populację komórek inicjujących raka piersi (BCIC) i zapobiegał indukowanej promieniowaniem oporności tych komórek. Powodował również, że komórki rakowe przestawały się dzielić i indukował śmierć komórek poprzez apoptozę. MBZ zwiększał wrażliwość komórek TNBC na promieniowanie, poprawiając kontrolę guza w modelach laboratoryjnych i zwierzęcych. W połączeniu z promieniowaniem, MBZ opóźniał wzrost guza skuteczniej niż samo promieniowanie bez dodatkowej toksyczności. Konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia tych ustaleń i zbadania długoterminowego bezpieczeństwa i skuteczności MBZ w połączeniu z radioterapią [14]. W innym badaniu naukowcy wykorzystali modele mysie do symulacji rozprzestrzeniania się potrójnie ujemnego raka piersi (TNBC) do mózgu [15]. Wstrzyknięto myszom komórki nowotworowe i monitorowano wzrost guza za pomocą obrazowania bioluminescencyjnego. Myszy leczono doustnymi dawkami MBZ wynoszącymi 50 i 100 mg/kg. Następnie oceniono wpływ MBZ na wzrost guza i przeżycie. Badanie wykazało, że MBZ skutecznie spowalniał migrację komórek TNBC w testach laboratoryjnych. W badaniach na zwierzętach MBZ znacząco zmniejszył wzrost guza i wydłużył przeżycie u myszy z przerzutami do mózgu TNBC. W szczególności, MBZ ograniczał rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych w mózgu i zapobiegał powstawaniu nowych małych przerzutów. Efekt ten zaobserwowano zarówno przy dawkach 50 mg/kg, jak i 100 mg/kg, bez znaczącej różnicy między tymi dwiema dawkami. Co ważne, MBZ nie wykazywał takiej samej skuteczności w mniej agresywnym typie raka piersi (MCF7-BR). Wyniki te sugerują, że MBZ może być dalej badany jako alternatywna opcja terapeutyczna dla pacjentów z tym trudnym stanem [15, 16].

Mebendatsoli paksusuolen syövän ehkäisyssä

Naukowcy opracowali strategię zapobiegania rakowi jelita grubego przy użyciu kombinacji niesteroidowego leku przeciwzapalnego (NLPZ) sulindaku i mebendazolu [17]. Kombinacja ta została przetestowana na mysim modelu ApcMin/+ rodzinnej polipowatości gruczolakowatej (FAP), choroby prowadzącej do raka z powodu mutacji genowych. Wyniki wykazały, że Mebendazol, podawany doustnie w dawce 35 mg/kg dziennie, zmniejszył liczbę gruczolaków jelit (rodzaj łagodnego guza) o 56%. Sulindak w dawce 160 ppm zmniejszył liczbę gruczolaków o 74%. Co ciekawe, połączenie obu leków zmniejszyło liczbę gruczolaków o 90%. To leczenie skojarzone również znacznie zmniejszyło liczbę i rozmiar polipów zarówno w jelicie cienkim, jak i okrężnicy w porównaniu z grupą kontrolną lub samym sulindakiem. Warto zauważyć, że sam mebendazol był skuteczny w zmniejszaniu ekspresji COX2, tworzeniu naczyń krwionośnych i fosforylacji VEGFR2, z których wszystkie są zaangażowane we wzrost guza. Dodatkowo, działał synergistycznie z sulindakiem w celu zmniejszenia nadekspresji białek związanych z rakiem, takich jak MYC i BCL2 oraz różnych cytokin prozapalnych. Biorąc pod uwagę niską toksyczność mebendazolu, wyniki te potwierdzają ideę stosowania go, samego lub w połączeniu z sulindakiem, w badaniach klinicznych u osób z wysokim ryzykiem zachorowania na raka. Taka terapia skojarzona może potencjalnie zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka u osób z umiarkowanymi lub większymi predyspozycjami genetycznymi.

Mebendatsoli munasarjasyövän hoidossa

Ostatnie badania wykazały potencjał mebendazolu w leczeniu raka jajnika. Naukowcy testowali mebendazol w różnych modelach raka jajnika, w tym w hodowlach komórkowych i na myszach z ksenograftami pochodzącymi od pacjentek (PDX) surowiczego raka jajnika o wysokim stopniu złośliwości [18]. Modele te obejmowały różne tła genetyczne, w szczególności koncentrując się na mutacjach p53, które są powszechne w raku jajnika. W hodowlach komórkowych mebendazol skutecznie hamował wzrost komórek raka jajnika w bardzo niskich stężeniach, niezależnie od ich statusu mutacji p53. Lek zapobiegał również powstawaniu guzów w ortotopowym modelu mysim, w którym guzy są wszczepiane do tkanki, z której pochodzą. Ponadto stwierdzono, że mebendazol indukuje zatrzymanie cyklu komórkowego i apoptozę (zaprogramowaną śmierć komórki), które są pożądanymi efektami w leczeniu raka. W zwierzęcych modelach PDX mebendazol znacząco spowalniał wzrost guza w dawkach do 50 mg/kg [18]. Skuteczność leku zaobserwowano zarówno w guzach p53-dodatnich, jak i p53-null, co wskazuje na jego szeroki potencjał. Co więcej, połączenie mebendazolu z PRIMA-1MET, lekiem, który reaktywuje zmutowane p53, wykazało działanie synergistyczne, dodatkowo zmniejszając wzrost guza. Ogólnie rzecz biorąc, mebendazol wykazał znaczącą aktywność przeciwnowotworową zarówno w hodowlach komórkowych, jak i zwierzęcych modelach raka jajnika, co sugeruje, że może być obiecującym lekiem do leczenia tej agresywnej choroby.

Mebendatsoli kilpirauhassyövän hoitoon

Rak brodawkowaty tarczycy jest najczęstszym rodzajem nowotworu złośliwego tarczycy, na ogół dobrze reagującym na leczenie. Jednak niektóre przypadki utrzymują się i mogą przejść do anaplastycznego raka tarczycy, wysoce agresywnej i śmiertelnej postaci. W przypadku tych pacjentów naukowcy zbadali potencjał zmiany zastosowania mebendazolu w leczeniu raka tarczycy przed jego przerzutami. W badaniach laboratoryjnych mebendazol skutecznie hamował wzrost zarówno brodawkowatych, jak i anaplastycznych komórek raka tarczycy [19]. Powodował zatrzymanie komórek nowotworowych w fazie G2/M cyklu komórkowego i indukował apoptozę poprzez aktywację szlaku kaspazy-3. W agresywnych komórkach anaplastycznego raka tarczycy mebendazol znacząco zmniejszał ich zdolność do migracji i inwazji, co sugeruje, że może on zapobiegać rozprzestrzenianiu się raka. Towarzyszył temu spadek ważnych białek sygnałowych zaangażowanych w progresję raka, takich jak fosforylowane Akt i Stat3, oraz zmniejszenie ekspresji Gli1. W modelach zwierzęcych leczenie Mebendazolm prowadziło do znacznej regresji guza w brodawkowatym raku tarczycy i zatrzymania wzrostu w anaplastycznym raku tarczycy [19]. Leczone guzy wykazywały niższy poziom KI67, markera proliferacji komórek i miały zmniejszone tworzenie naczyń krwionośnych. Co najważniejsze, codzienne doustne dawki mebendazolu zapobiegały przerzutom guzów tarczycy do płuc. Odkrycia te podkreślają potencjał mebendazolu jako bezpiecznego i skutecznego leczenia raka tarczycy, szczególnie u pacjentów z postaciami opornymi na leczenie.

Mebendatsoli pahanlaatuisten meningeoomien hoidossa

Oponiaki to powszechne guzy ośrodkowego układu nerwowego, w większości łagodne, ale około 5% z nich jest nietypowych lub złośliwych. Zabiegi takie jak chirurgia i radioterapia mogą pomóc, ale około 33% pacjentów doświadcza nawrotów, często z bardziej agresywnymi guzami. Ostatnie badania sugerują, że mebendazol może mieć również właściwości przeciwnowotworowe, szczególnie w przypadku guzów mózgu, takich jak glejak i rdzeniak . W jednym z badań naukowcy sprawdzili wpływ mebendazolu na złośliwe oponiaki [20]. Testy laboratoryjne wykazały, że mebendazol hamował wzrost komórek oponiaka, powodując znaczną śmierć komórek i zapobiegając tworzeniu się kolonii. Lek działał jeszcze lepiej w połączeniu z radioterapią, zwiększając poziom apoptozy (zaprogramowanej śmierci komórki), na co wskazywała aktywacja kaspazy-3, enzymu biorącego udział w apoptozie. Ponadto, w modelach zwierzęcych, myszy z ludzkimi guzami oponiaka były leczone samym Mebendazolm lub w połączeniu z promieniowaniem [20]. Obie terapie wydłużyły przeżycie myszy, zmniejszyły proliferację komórek nowotworowych i zmniejszyły gęstość naczyń krwionośnych w guzach. Sugeruje to, że mebendazol nie tylko bezpośrednio zabija komórki nowotworowe, ale także hamuje wzrost nowych naczyń krwionośnych, których guzy potrzebują do wzrostu. Odkrycia te podkreślają potencjał mebendazolu w leczeniu oponiaków złośliwych, zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z radioterapią.

Mebendatsoli glioblastoma multiformen hoidossa

Glejak wielopostaciowy (Glioblastoma multiforme, GBM) jest najczęstszą i najbardziej agresywną formą raka mózgu, o złych rokowaniach pomimo postępów w leczeniu. Podczas rutynowych badań naukowcy zaobserwowali, że fenbendazol hamuje wzrost guza mózgu. Dalsze eksperymenty wykazały, że mebendazol jest jeszcze bardziej obiecujący w terapii GBM [21]. W testach laboratoryjnych mebendazol wykazywał działanie cytotoksyczne na linie komórkowe GBM, skutecznie zabijając komórki nowotworowe w niskich stężeniach (0,1 do 0,3 μM). Lek zaburzał tworzenie mikrotubul, niezbędnych składników do podziału komórek, prowadząc do zmniejszonej polimeryzacji tubuliny w komórkach nowotworowych. Zakłócenie to jest kluczem do jego właściwości przeciwnowotworowych. Co więcej, w modelach zwierzęcych mebendazol znacząco wydłużył przeżycie nawet o 63% u myszy, którym wszczepiono guzy glejaka [21]. Biorąc pod uwagę jego skuteczność w modelach zwierzęcych i ustalony profil bezpieczeństwa, mebendazol stanowi obiecującą nową metodę leczenia guzów mózgu, takich jak GBM. Odkrycia te potwierdzają potencjał mebendazolu do testowania w badaniach klinicznych jako nowej opcji terapeutycznej dla pacjentów z rakiem mózgu.

Mebendatsoli eturauhassyövän hoidossa

Chemioterapia docetakselem w leczeniu raka prostaty ma ograniczone szanse na poprawę przeżywalności. Aby poprawić jego skuteczność, naukowcy zbadali możliwość łączenia go z innymi lekami. Przetestowali 857 leków z bibliotek repurposing na liniach komórkowych raka prostaty, aby znaleźć odpowiednią kombinację. Mebendazol, znany z hamowania składania mikrotubul, okazał się najbardziej obiecującym kandydatem. W połączeniu z docetakselem mebendazol znacząco zwiększał śmierć komórek zarówno w warunkach laboratoryjnych, jak i na modelach zwierzęcych [22]. Ta terapia skojarzona celowała w strukturę mikrotubul na dwa różne sposoby, prowadząc do większego bloku mitotycznego G2/M i zwiększonej apoptozy. Podwójne leczenie powodowało, że komórki nowotworowe tworzyły nieprawidłowe, wielobiegunowe wrzeciona podczas podziału, co skutkowało aneuploidalnymi komórkami potomnymi, które przyczyniały się do śmierci komórek. W badaniach na zwierzętach liposomy zawierające zarówno docetaksel, jak i mebendazol skutecznie hamowały wzrost guza prostaty i wydłużały czas do progresji nowotworu [22]. Odkrycia te sugerują, że połączenie docetakselu z Mebendazolm może być nową, skuteczną strategią leczenia chemioopornego raka prostaty.

Mebendatsoli vs. vinkristiini aivokasvainten hoidossa

Winkrystyna, inhibitor mikrotubul, jest obecnie stosowana w leczeniu guzów mózgu, takich jak glejak o niskim stopniu złośliwości, ale nie przenika dobrze do mózgu i powoduje poważne skutki uboczne, w tym uszkodzenie nerwów. Mebendazol, zatwierdzony przez FDA lek na infekcje pasożytnicze, wykazuje obiecujące działanie przeciwko guzom mózgu w badaniach na zwierzętach i skuteczniej penetruje mózg. Naukowcy przetestowali mebendazol na liniach komórkowych glejaka i odkryli, że hamuje on tworzenie mikrotubul, podobnie jak winkrystyna, co prowadzi do śmierci komórek [23]. Porównano skuteczność mebendazolu i winkrystyny u myszy z guzami mózgu. Mebendazol znacząco wydłużył czas przeżycia, podczas gdy winkrystyna nie. Na przykład, myszy leczone Mebendazolm w dawkach 50 mg/kg i 100 mg/kg miały średni czas przeżycia wynoszący odpowiednio 17 i 19 dni, w porównaniu do 10,1 dnia w grupie kontrolnej. W badaniu oceniano również toksyczność leku. Winkrystyna powodowała znaczny ból nerwów i utratę masy ciała u myszy, podczas gdy mebendazol miał mniej poważne skutki uboczne. Połączenie obu leków zwiększyło toksyczność i uszkodzenie nerwów. Wyniki te sugerują, że mebendazol może być bezpieczniejszą i skuteczniejszą alternatywą dla winkrystyny w leczeniu guzów mózgu.

Mebendatsoli haimasyövän hoidossa

Wskaźniki przeżywalności w przypadku raka trzustki są alarmująco niskie, zwłaszcza w przypadkach z przerzutami. Dlatego też w badaniach naukowych analizowano potencjał zmiany przeznaczenia mebendazolu w celu zwalczania różnych stadiów raka trzustki. W jednym z badań naukowcy sprawdzali, czy mebendazol może zapobiegać inicjacji zmian prekursorowych, ingerować w podścielisko guza lub hamować wzrost guza i przerzuty [24]. Wykorzystując dwa modele mysie, jeden dla wczesnego zapalenia trzustki (model KC), a drugi dla zaawansowanego raka trzustki (model KPC), stwierdzono, że mebendazol znacząco zmniejszał masę trzustki, dysplazję i powstawanie śródnabłonkowej neoplazji w porównaniu z grupą kontrolną [24]. Zmniejszał również zwłóknienie tkanki łącznej i aktywację komórek gwiaździstych trzustki, które są markerami fibrogenezy. W agresywnym modelu KPC mebendazol był skuteczny w hamowaniu wzrostu guza zarówno jako wczesna, jak i późna interwencja [24]. Zmniejszał on ogólną częstość występowania raka trzustki i nasilenie przerzutów do wątroby. Myszy leczone Mebendazolm wykazywały mniejszy stan zapalny, mniejszą dysplazję i mniejsze obciążenie nowotworem, z mniejszą liczbą zaawansowanych guzów i przerzutów. Dalsza analiza wykazała, że myszy leczone Mebendazolm miały znacznie mniej zmian PanIN i desmoplazji zrębu [24]. W modelach wczesnej interwencji mebendazol doprowadził do znacznego zmniejszenia markerów progresji nowotworu i mniej zaawansowanego tworzenia się nowotworu. Leczone myszy miały znacznie niższą częstość występowania gruczolakoraka przewodowego trzustki (PDAC), co sugeruje, że mebendazol spowalniał progresję nowotworu. Wyniki te sugerują, że mebendazol znacząco zmniejsza wzrost guza, zmniejsza zwłóknienie i ogranicza progresję raka w modelach raka trzustki. Biorąc pod uwagę niską toksyczność i obiecujące wyniki, mebendazol uzasadnia dalsze badania jako potencjalna terapia adiuwantowa spowalniająca progresję raka i zapobiegająca przerzutom.

Mebendatsoli sappiteiden syövän hoidossa

W oparciu o potencjał przeciwnowotworowy mebendazolu (MBZ), badano jego wpływ na komórki raka dróg żółciowych (CCA) zarówno w warunkach laboratoryjnych, jak i na modelach zwierzęcych [25]. Eksperymenty in vitro z linią komórkową KKU-M213 wykazały, że MBZ znacząco zmniejszył proliferację komórek. Redukcja ta była związana ze znacznym wzrostem ekspresji i aktywności kaspazy-3, enzymu kluczowego dla procesu apoptozy. In vivo, doustne podawanie MBZ nagim myszom z podskórnie ksenoprzeszczepionymi guzami KKU-M213 spowodowało nieznaczne zmniejszenie wzrostu guza [25]. Test TUNEL, który wykrywa komórki apoptotyczne, wykazał zwiększoną liczbę komórek apoptotycznych w tkankach nowotworowych myszy leczonych MBZ. Wyniki te sugerują, że MBZ może skutecznie hamować proliferację komórek CCA poprzez apoptozę aktywowaną kaspazą-3. Konieczne są dalsze badania, aby stwierdzić potencjał MBZ jako alternatywnej metody leczenia raka dróg żółciowych.

Sytotoksiset ja immunomodulatoriset vaikutukset

Mebendatsolilla (Mbz) on potentiaalia syöpälääkkeenä. Alun perin sen ajateltiin torjuvan syöpää estämällä mikrotubulusten muodostumista, mutta viimeaikaiset tutkimukset ovat osoittaneet, että se auttaa myös vaihtamaan makrofagit kasvaimia edistävästä tyypistä (M2) niitä tukahduttavaan tyyppiin (M1). Tieteellisessä tutkimuksessa tutkittiin Mbz:n vaikutuksia syöpäsoluihin yksinään ja yhdessä muiden syöpähoitojen, kuten sytotoksisten lääkkeiden ja PD-1-vasta-aineiden, kanssa [26]. Tutkijat testasivat kasvainnäytteitä potilaista, joilla oli kiinteitä kasvaimia ja verisyöpiä, ja havaitsivat, että vaikka Mbz:llä oli yksinään vaatimattomat vaikutukset, se toimi hyvin muiden hoitojen kanssa. Erityisesti Mbz:n ja PD-1-vasta-aineen yhdistäminen paransi merkittävästi immuunivastetta syöpää vastaan hiirimallissa lisäämällä M1-makrofagien määrää ja vähentämällä M2-makrofagien määrää kasvaimissa. Nämä tulokset viittaavat siihen, että Mbz, erityisesti yhdistettynä PD-1-vasta-aineiden kaltaisiin hoitomuotoihin, voi olla lupaava uusi lähestymistapa syövän hoitoon.

Mebendatsoli akuutin myelooisen leukemian hoidossa

Ostra białaczka szpikowa (AML) jest powszechną i agresywną postacią białaczki u dorosłych, o niskim wskaźniku przeżywalności. Głównym problemem jest oporność na obecne metody chemioterapii. Naukowcy przeanalizowali ponad 1000 leków zatwierdzonych przez FDA i odkryli, że mebendazol (MBZ) skutecznie hamował wzrost komórek AML w laboratorium [27-29]. Stwierdzono, że MBZ hamuje wzrost różnych linii komórkowych AML i komórek szpiku kostnego od pacjentów z AML w stężeniach osiągalnych w organizmie człowieka. Co ważne, MBZ miał minimalny wpływ na wzrost normalnych komórek krwi i komórek śródbłonka, co wskazuje na jego potencjał w selektywnym celowaniu w komórki nowotworowe. MBZ indukował zatrzymanie mitotyczne i katastrofę mitotyczną w komórkach AML, prowadząc do śmierci tych komórek nowotworowych. Lek hamował również kluczowe szlaki sygnałowe (Akt i Erk) zaangażowane w przeżycie i proliferację komórek AML. W modelach zwierzęcych leczenie MBZ spowalniało progresję białaczki i znacząco wydłużało przeżycie [27-29]. Odkrycia te sugerują, że MBZ może zostać wykorzystany jako nowy środek terapeutyczny dla AML, oferując potencjalną nową opcję leczenia przy minimalnych skutkach ubocznych.

Mebendatsoli pään ja kaulan alueen syövän hoidossa

Rak płaskonabłonkowy głowy i szyi (HNSCC) jest powszechnym i agresywnym nowotworem o wysokim wskaźniku nawrotów i oporności na chemioterapię. Biorąc pod uwagę potrzebę nowych metod leczenia, naukowcy zbadali potencjał zmiany przeznaczenia mebendazolu (MBZ) jako środka przeciwnowotworowego dla HNSCC. W badaniach z wykorzystaniem dwóch ludzkich linii komórkowych HNSCC, CAL27 i SCC15, MBZ wykazał silniejsze działanie antyproliferacyjne niż cisplatyna, standardowy lek chemioterapeutyczny [30]. MBZ skutecznie hamował wzrost komórek, zatrzymywał progresję cyklu komórkowego, zmniejszał migrację komórek i indukował apoptozę (zaprogramowaną śmierć komórki) w komórkach HNSCC. Modulował również szlaki związane z rakiem, takie jak ELK1/SRF, AP1, STAT1/2 i MYC/MAX, w zależności od kontekstu. Stwierdzono, że MBZ działa synergistycznie z cisplatyną, zwiększając jej zdolność do hamowania proliferacji komórek i indukowania apoptozy [30]. Co więcej, MBZ promował końcowe różnicowanie komórek CAL27 i keratynizację (formę dojrzewania komórek) guzów pochodzących z CAL27 w modelach zwierzęcych. Odkrycia te sugerują, że MBZ może być stosowany jako bezpieczna i skuteczna metoda leczenia HNSCC, szczególnie w połączeniu z istniejącymi lekami chemioterapeutycznymi, takimi jak cisplatyna.

Mebendatsoli kemoresistentin hepatosellulaarisen karsinooman hoitona

Pacjenci z hepatoblastomą, rodzajem raka wątroby, często mają słabe wyniki, gdy guzy nie reagują na przedoperacyjną chemioterapię, co prowadzi do niepełnego usunięcia chirurgicznego. Naukowcy zidentyfikowali mebendazol jako potencjalną metodę leczenia chemioopornego raka wątroby. W modelach hodowli komórkowej hepatoblastoma mebendazol znacząco hamował zarówno krótko-, jak i długoterminowy wzrost komórek nowotworowych [31]. Stwierdzono, że lek zatrzymuje podziały komórkowe i indukuje zaprogramowaną śmierć komórki poprzez zakłócanie genów zaangażowanych w kompleks unwindosome. Aby przetestować skuteczność mebendazolu w warunkach przedklinicznych, myszy z guzami otrzymywały doustnie mebendazol w dawce 40 mg/kg masy ciała przez 5 dni w tygodniu przez 16 dni. Wyniki wykazały znaczny spadek wzrostu guza u myszy leczonych Mebendazolm w porównaniu z myszami, którym podawano nośnik. Co ważne, myszy utrzymywały stabilną masę ciała i nie wykazywały zmian w wyglądzie fizycznym ani zachowaniu. Dalsza analiza leczonych guzów wykazała zmniejszenie liczby proliferujących komórek i zwiększenie obszarów śmierci komórkowej, charakteryzujących się obecnością komórek apoptotycznych i markera apoptozy – rozszczepionej kaspazy-3. Wyniki te wskazują, że mebendazol jest zarówno skuteczny, jak i bezpieczny w stosowaniu w leczeniu chemioopornego i agresywnego raka wątroby.

Mebendatsoli: Mahdolliset syövän ja kasvainten vastaiset mekanismit

Seuraavassa esitetään eri tutkimusten perusteella joitakin mebendatsolin mahdollisia kasvainten ja kasvainten vastaisia mekanismeja [32].

Tubuliinin depolymerisaatio:

Mebendazol (MBZ) został po raz pierwszy przetestowany przeciwko rakowi w 2002 roku, gdzie wykazano, że zakłóca tubulinę w ludzkich komórkach raka płuc, powodując zatrzymanie podziału komórek i prowadząc do ich śmierci. Badania na myszach z guzami raka płuc wykazały znaczne zmniejszenie wzrostu guza w ciągu 14 dni leczenia MBZ. Inne badanie wykazało, że MBZ skutecznie hamował wzrost guza w glejaku (rodzaj raka mózgu) zarówno w hodowlach komórkowych, jak i u myszy, znacznie poprawiając wskaźniki przeżycia.

Angiogeneesin estäminen:

Angiogeneesi eli uusien verisuonten muodostuminen on tärkeää kasvaimen kasvulle. MBZ:n havaittiin estävän tätä prosessia eri syöpämalleissa. Se vähensi merkittävästi verisuonten muodostumista ja kasvaimen kasvua keuhko-, rinta-, munasarja-, paksusuoli- ja melanoomasyövässä ilman, että se olisi ollut myrkyllinen hoidetuille eläimille. Lääke esti myös keuhkojen etäpesäkkeitä (syövän leviämistä keuhkoihin) hiiren keuhkosyöpämalleissa.

Syöpäreittien estäminen:

MBZ vaikuttaa useisiin keskeisiin signaalireitteihin, jotka osallistuvat syövän etenemiseen. Se esimerkiksi esti Hedgehogin signaalireittiä medulloblastoomassa, joka on yleinen lapsuusiän aivokasvain, mikä lisäsi hiirten elossaoloaikaa. Se vaikutti myös proteiinikinaaseihin liittyviin reitteihin, jotka ovat mukana useissa syövissä, kuten paksusuolessa ja melanoomassa, estämällä syöpäsolujen kasvua ja edistämällä solukuolemaa.

Herkistyminen kemo- ja sädehoidolle:

MBZ tehostaa kemoterapiaa ja sädehoitoa herkistämällä syöpäsoluja näille hoidoille. Tutkimukset ovat osoittaneet, että MBZ yhdessä sädehoidon kanssa lisää kolmoisnegatiivisen rintasyövän ja gliooman hoidon tehoa tekemällä kasvainsoluista herkempiä vaurioitumaan ja kuolemaan.

Apoptoosin indusointi:

MBZ:n on osoitettu indusoivan apoptoosia (ohjelmoitua solukuolemaa) useissa syöpäsoluissa, kuten melanoomassa ja lisämunuaiskuoren karsinoomassa. Se aktivoi solukuolemaan johtavia reittejä, kuten mitokondriaalista reittiä, mikä osaltaan vaikuttaa sen tehoon syöpää vastaan.

Kinaasin esto:

Kinaasit ovat entsyymejä, joilla on merkitystä syöpäsolujen kasvussa ja selviytymisessä. MBZ estää useita keskeisiä kinaaseja, mukaan lukien kolorektaalisyöpään ja melanoomaan liittyviä kinaaseja, vähentäen syöpäsolujen lisääntymistä ja selviytymistä.

Immuunivasteen modulointi:

MBZ moduluje również odpowiedź immunologiczną przeciwko nowotworom. Promuje aktywność komórek odpornościowych atakujących komórki nowotworowe i redukuje czynniki sprzyjające wzrostowi guza. Badania wykazały, że MBZ może stymulować przeciwnowotworową odpowiedź immunologiczną, co czyni go obiecującym kandydatem do immunoterapii. Ogólnie rzecz biorąc, mebendazol wykazuje potencjał jako środek przeciwnowotworowy poprzez różne mechanizmy, w tym zakłócanie podziału komórek nowotworowych, hamowanie tworzenia naczyń krwionośnych w guzach, wpływanie na szlaki wzrostu nowotworów, zwiększanie skuteczności chemioterapii i radioterapii, indukowanie śmierci komórek nowotworowych, hamowanie kluczowych enzymów i modulowanie odpowiedzi immunologicznej przeciwko komórkom nowotworowym. Odkrycia te sugerują, że MBZ może być ponownie stosowany w leczeniu raka, dając nową nadzieję pacjentom z różnymi rodzajami raka.

Linkit

1. Chai, J.Y., Jung, B.K. ja Hong, S.J., 2021. Albendatsoli ja mebendatsoli parasiittien ja syövän vastaisina aineina: päivitys. The Korean Journal of Parasitology -lehti, 59(3), p.189.
2. Dobrosotskaya I.Y., Hammer G.D., Schteingart D.E., Maturen K.E., Worden F.P. Mebendatsolimonoterapia ja taudin pitkäaikainen hallinta metastaattisessa lisämunuaiskuoren karsinoomassa.  Pract. 2011;17:59-62. doi: 10.4158/EP10390.CR. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1530891X20404434
3. Nygren P., Larsson R. Lääkkeen siirtäminen penkistä vuodeosastolle: kasvaimen remissio antihelminttilääkkeen, mebendatsolin, avulla refraktorisessa metastaattisessa paksusuolisyövässä. Acta Oncol. 2014;53:427-428. doi: 10.3109/0284186X.2013.844359. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24160353
4. Hegazy SK, El-Azab GA, Zakaria F, Mostafa MF, El-Ghoneimy RA. Mebendatsoli; parasiittilääkkeestä lupaavaksi ehdokkaaksi lääkkeiden uudelleenkäyttöön kolorektaalisyövän hoidossa. Life Sci. 2022 Jun 15;299:120536. doi: 10.1016/j.lfs.2022.120536. epub 2022 Apr 3. PMID: 35385794. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35385794/
5. Bai R.Y., Staedtke V., Aprhys C.M., Gallia G.L., Riggins G.J. Antiparasiittinen mebendatsoli osoittaa eloonjäämishyötyä kahdessa prekliinisessä glioblastoma multiforme -mallissa. Neuro-Oncol. 2011;13:974-982. doi: 10.1093/neuonc/nor077. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3158014/
6. Ren L.W., Li W., Zheng X.J., Liu J.Y., Yang Y.H., Li S., Zhang S., Fu W.Q., Xiao B., Wang J.H., et al. Author Correction: Benzimidazoles induce concurrent apoptosis and pyroptosis of human glioblastoma cells via arresting cell cycle. Acta Pharmacol. Sin. 2022;15:194-208. doi: 10.1038/s41401-021-00752-y. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8724275/
7. Bai R.Y., Staedtke V., Wanjiku T., Rudek M.A., Joshi A., Gallia G.L., Riggins G.J. Aivoihin tunkeutuminen ja eri mebendatsoli-polymorfien tehokkuus hiiren aivokasvainmallissa.  Cancer Res. 2015;21:3462-3470. doi: 10.1158/1078-0432.CCR-14-2681. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4526400/
8. De Witt M., Gamble A., Hanson D., Markowitz D., Powell C., Al Dimassi S., Atlas M., Boockvar J., Ruggieri R., Symons M. Mebendatsolin uudelleenkäyttö vinkristiinin korvaajana aivokasvainten hoidossa.  Med. 2017;23:50-56. doi: 10.2119/molmed.2017.00011. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5403762/
9. Dakshanamurthy S., Issa N.T., Assefnia S., Seshasayee A., Peters O.J., Madhavan S., Uren A., Brown M.L., Byers S.W. Hyväksyttyjen lääkkeiden uusien käyttöaiheiden ennustaminen proteokemometrisellä menetelmällä.  Med. Chem. 2012;55:6832-6848. doi: 10.1021/jm300576q. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3419493/
10. Larsen A.R., Bai R.-Y., Chung J.H., Borodovsky A., Rudin C.M., Riggins G.J., Riggins G.J., Bunz F. Mebendatsolin uudelleenkäytön suunnittelu siilin estäjäksi.  Cancer Ther. 2015;14:3-13. doi: 10.1158/1535-7163.MCT-14-0755-T. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4297232/
11. Bodhinayake I., Symons M., Boockvar J.A.. Mebendatsolin uudelleenkäyttö medulloblastooman hoidossa. 2015;76:N15-N16. doi: 10.1227/01.neu.0000460594.93803.cb. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25594199
12. Markowitz D., Ha G., Ruggieri R., Symons M. Mikrotubulukseen kohdistuvat aineet voivat herkistää syöpäsoluja ionisoivalle säteilylle vaiheiden välisellä mekanismilla. Onco Targets Ther. 2017;24:5633-5642. doi: 10.2147/OTT.S143096. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5703169/
13. Ariey-Bonnet J., Carrasco K., Le Grand M., Hoffer L., Betzi S., Feracci M., Tsvetkov P., Devred F., Collette Y., Morelli X., et al. In silico molecular target prediction unveils mebendazol as a potential MAPK14 inhibitor.  Oncol. 2020;14:3083-3099. doi: 10.1002/1878-0261.12810. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7718943/
14. Zhang, Le; Bochkur Dratver, Milana; Yazal, Taha; Dong, Kevin; Nguyen, Andrea; Yu, Garrett; Dao, Amy; Bochkur Dratver, Michael; Duhachek-Muggy, Sara; Duhachek-Muggy, Sara; Bhat, Kruttika; Alli, Claudia; Pajonk, Frank; Vlashi, Erina . (2019). Mebendatsoli tehostaa sädehoitoa kolmoisnegatiivisessa rintasyövässä. International Journal of Radiation Oncology*Biology*Physics, 103(1), 195-207. doi:10.1016/j.ijrobp.2018.08.046 https://pismin.com/10.1016/j.ijrobp.2018.08.046
15. Rodrigues, A., Chernikova, S.B., Wang, Y., Trinh, T.T., Solow-Cordero, D.E., Alexandrova, L., Casey, K.M., Alli, E., Aggarwal, A., Quill, T. ja Koegel, A., 2024. Mebendatsolin uudelleenkohdentaminen kolmoisnegatiivisen rintasyövän leptomeningeaalista sairautta vastaan. https://www.researchsquare.com/article/rs-3915392/latest
16. Choi, H.S., Ko, Y.S., Jin, H., Kang, K.M., Ha, I.B., Jeong, H., Song, H.N., Kim, H.J. ja Jeong, B.K., 2021. Bentsimidatsolijohdannaisten, erityisesti mebendatsolin, syöpälääkkeiden vaikutus kolmoisnegatiiviseen rintasyöpään (TNBC) ja sädehoitoa kestävään TNBC:hen in vivo ja in vitro. Molekyylit, 26(17), p.5118. https://www.mdpi.com/1420-3049/26/17/5118
17. Williamson, T., Bai, R. Y., Staedtke, V., Huso, D., & Riggins, G. J. (2016). Mebendatsolin ja ei-steroidisen tulehduskipulääkkeen yhdistelmä vähentää kasvaimen käynnistymistä paksusuolisyövän prekliinisessä mallissa. Oncotarget, 7(42), 68571-68584. https://doi.org/10.18632/oncotarget.11851 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5356574/
18. Elayapillai, Suganthapriya; Ramraj, Satishkumar; Benbrook, Doris Mangiaracina; Bieniasz, Magdalena; Wang, Lin; Pathuri, Gopal; Isingizwe, Zitha Redempta; Kennedy, Amy L.; Zhao, Yan D.; Lightfoot, Stanley; Hunsucker, Lauri A.; Gunderson, Camille C. . (2020). Mebendatsolin potentiaali ja mekanismi munasarjasyövän hoidossa ja ylläpidossa. Gynecologic Oncology, (), S009082582034018X-. doi:10.1016/j.ygyno.2020.10.010  https://pismin.com/10.1016/j.ygyno.2020.10.010
19. Williamson, T., Mendes, T.B., Joe, N., Cerutti, J.M. ja Riggins, G.J., 2020. mebendatsoli estää kasvaimen kasvua ja estää keuhkojen etäpesäkkeiden muodostumista pitkälle edenneen kilpirauhassyövän malleissa. Endokriininen syöpä, 27(3), s. 123-136. https://erc.bioscientifica.com/view/journals/erc/27/3/ERC-19-0341.xml
20. Skibinski, C.G., Williamson, T. ja Riggins, G.J., 2018. Mebendatsolin ja säteilyn yhdistelmä lisää eloonjäämistä syöpää ehkäisevien mekanismien avulla kallonsisäisessä pahanlaatuisen meningeooman jyrsijämallissa. Neuro-onkologian lehti, 140, s. 529-538. https://link.springer.com/article/10.1007/s11060-018-03009-7
21. Bai, R.Y., Staedtke, V., Aprhys, C.M., Gallia, G.L. ja Riggins, G.J., 2011. parasiittivastainen mebendatsoli osoittaa eloonjäämishyötyä kahdessa prekliinisessä glioblastoma multiformen mallissa. Neuro-onkologia, 13(9), s. 974-982. https://academic.oup.com/neuro-oncology/article/13/9/974/1096119
22. Rushworth, L.K., Hewit, K., Munnings-Tomes, S. et al.Uudelleenkäytön seulonta tunnistaa mebendatsolin kliiniseksi ehdokkaaksi, joka synergisoi eturauhassyövän hoidossa käytettävän doketakselin kanssa. Br J Cancer 122, 517-527 (2020). https://doi.org/10.1038/s41416-019-0681-5 https://www.nature.com/articles/s41416-019-0681-5#
23. De Witt, M., Gamble, A. ja Hanson, D. et al.Mebendatsolin uudelleenkäyttö vinkristiinin korvaajana aivokasvainten hoidossa. Mol Med 23, 50-56 (2017). https://doi.org/10.2119/molmed.2017.00011 https://link.springer.com/article/10.2119/molmed.2017.00011#
24. Williamson, T., de Abreu, M. C., Trembath, D. G., Brayton, C., Kang, B., Mendes, T. B., de Assumpção, P. P., Cerutti, J. M., & Riggins, G. J. (2021). Mebendatsoli häiritsee stroomaalista desmoplasiaa ja tuumorigeneesiä kahdessa haimasyöpämallissa. Oncotarget, 12(14), 1326-1338. https://doi.org/10.18632/oncotarget.28014 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8274724/
25. Sawanyawisuth K, Williamson T, Wongkham S, Riggins GJ. ANTIPARASIITTISEN LÄÄKKEEN, mebendatsolin, VAIKUTUS KOLANGIOKARKINOOMAN KASVUUN. Southeast Asian J Trop Med Public Health. 2014 Nov;45(6):1264-70. PMID: 26466412. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26466412/
26. Mansoori, S., Blom, K., Andersson, C., Fryknäs, M. ja Nygren, H.P., 2023. 2299P Mebendatsoli tehostaa irinotekaanin ja check-point-inhibiittorin syöpälääkkeen vaikutusta in vitro ja in vivo. Annals of Oncology, 34, s.S1176. https://www.annalsofoncology.org/article/S0923-7534(23)02163-4/fulltext
27. He, L., Shi, L., Du, Z., Huang, H., Gong, R., Ma, L., Chen, L., Gao, S., Lyu, J. ja Gu, H., 2018. Mebendatsoli osoittaa voimakasta anti-leukemiaa akuutissa myelooisessa leukemiassa. Experimental cell research, 369(1), s. 61-68. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0014482718302684
28. Wang, X., Lou, K., Song, X., Ma, H., Zhou, X., Xu, H. ja Wang, W., 2020. Mebendatsoli on voimakas kemoresistenttien T-solujen akuuttien lymfoblastileukemiasolujen estäjä. Toksikologia ja sovellettu farmakologia, 396, p.115001. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0041008X20301253
29. Maali, A., Ferdosi-Shahandashti, E., Sadeghi, F. ja Aali, E., 2020. Mebendatsoli-helmiinilääke indusoi apoptoosia aikuisten T-soluleukemian/lymfooman syöpäsoluissa: in vitro -tutkimus. International Journal of Hematology-Oncology and Stem Cell Research (kansainvälinen hematologian, syöpätautien ja kantasolututkimuksen aikakauskirja)., 14(4), p.257. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7876428/
30. Zhang, F., Li, Y., Zhang, H., Huang, E., Gao, L., Luo, W., Luo, W., Wei, Q., Fan, J., Song, D., Liao, J. ja Zou, Y., 2017. Anthelmintic mebendazol parantaa sisplatiinin vaikutusta solujen lisääntymisen tukahduttamiseen ja edistää pään ja kaulan levyepiteelisolusyövän (HNSCC) erilaistumista. Oncotarget, 8(8), s.12968. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5355070/
31. Li, Q., Demir, S., Del Río-Álvarez, Á., Maxwell, R., Wagner, A., Carrillo-Reixach, J., Armengol, C., Vokuhl, C., Häberle, B., von Schweinitz, D. ja Schmid, I., 2022. Mebendatsolin kohdentaminen unwindosomiin on kemoresistentin hepatoblastooman haavoittuvuus. Syövät, 14(17), p.4196. https://www.mdpi.com/2072-6694/14/17/4196
32. Guerini, A.E., Triggiani, L., Maddalo, M., Bonù, M.L., Frassine, F., Baiguini, A., Alghisi, A., Tomasini, D., Borghetti, P., Pasinetti, N. ja Bresciani, R., 2019. Mebendatsoli ehdokkaana lääkkeiden uudelleenkäytölle onkologiassa: laaja katsaus nykyiseen kirjallisuuteen. Syövät, 11(9), p.1284. https://www.mdpi.com/2072-6694/11/9/1284