Depresja a praca – Jak radzić sobie z depresją w środowisku pracy?

Do niedawna mówiono „albo biznes, albo ludzie”. Pora odejść od takiego myślenia i stawiać sprawę jasno – biznes to ludzie. Depresja jest poważnym zaburzeniem psychicznym charakteryzującym się uczuciem smutku, utratą zainteresowań, zmęczeniem oraz problemami z koncentracją i snem. To także często towarzyszące uczucie beznadziei oraz myśli samobójcze. Depresja może dotknąć każdego, niezależnie od wieku czy pozycji społecznej. Jej powszechność w miejscu pracy jest niezaprzeczalna, stanowiąc poważne wyzwanie zarówno dla pracowników, jak i kadry. Depresja może prowadzić do obniżenia wydajności, wypalenia zawodowego, zwiększonej absencji oraz trudności w relacjach ze współpracownikami.

Depresja a środowisko pracy: jak zdrowie psychiczne może wpływać na życie zawodowe?

Osoby borykające się z depresją często doświadczają trudności w wykonywaniu codziennych obowiązków, co może prowadzić do obniżenia wydajności oraz problemów z dotrzymaniem terminów. Ponadto rozwój depresji może skutkować zwiększoną absencją i nieobecnościami w pracy – co sprawia, że problem zaczyna mieć także szef.

W XXI wieku należy patrzeć na zespół jak na wspólnotę, a nie pojedyncze jednostki, które w żaden sposób nie są ze sobą powiązane. W środowisku, gdzie panuje presja czasu i konkurencja, należy zrozumieć, że człowiek działa lepiej, kiedy jest szczęśliwy. Od czasów pandemii istnieje coraz większa świadomość promowania zdrowego otoczenia i wsparcia pracowników w radzeniu sobie z depresją. 

Objawy depresji w miejscu pracy: jak rozpoznać u współpracownika stany depresyjne?

Rozpoznanie stanów depresyjnych u współpracowników jest istotne zarówno z perspektywy chorej jednostki, jak i z punktu widzenia szefostwa czy działu HR. Dalecy jesteśmy od zalecania komukolwiek samodzielnej diagnozy pracownika i absolutnie nie powinno się tego robić, ponieważ jest to niezwykle delikatny obszar. Istnieje jednak kilka znaków, które mogą pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów związanych z depresją w zespole. 

Po pierwsze, warto zwrócić uwagę na zmiany w zachowaniu, takie jak wycofanie się, nadmierne opóźnienia w pracy, spadek wydajności lub stałe narzekanie na zmęczenie.

 Po drugie, warto spostrzec, czy współpracownik unika interakcji społecznych, ma trudności w nawiązywaniu kontaktów lub wykazuje agresję bez wyraźnego powodu.

Po trzecie, słuchajmy uwag dotyczących problemów osobistych, zwłaszcza jeśli dotyczą one trudności w relacjach rodzinnych czy życiowych. Warto być wyczulonym na te sygnały, ale pamiętajmy, że rozpoznawanie depresji u innych osób to zadanie delikatne i należy zachować pełen szacunek oraz dyskrecję. Odpowiedzialny przełożony, który chce utrzymywać zespół w jak najlepszej kondycji, powinien dołożyć wszelkich starań, aby zadbać o zdrowie psychiczne swoich podopiecznych.

Wysyłanie pracownika w kiepskiej kondycji psychicznej na zwolnienie lub praca zdalna nie jest rozwiązaniem. W pierwszej kolejności należy stworzyć komfortowe warunki, które zminimalizują stres w pracy i zmotywują do wykonywania swoich obowiązków. 

Przegląd praw pracownika chroniących ich przed dyskryminacją związaną z depresją

Ochrona praw pracowników przed dyskryminacją związaną z depresją stanowi kluczowy element zapewnienia równego traktowania w miejscu pracy. Istnieją różne przepisy prawne, zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym, które chronią pracowników przed tego rodzaju dyskryminacją.

Na szczeblu międzynarodowym, Konwencja Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 111 dotyczy eliminacji dyskryminacji w pracy i zatrudnieniu. Zgodnie z tą konwencją, nie powinno być dyskryminacji ze względu na depresję pracownika.

W Europie dyrektywa Unii Europejskiej 2000/78/WE zakazuje dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność – także tą związaną z depresją. Wiele krajów europejskich posiada również własne przepisy krajowe w tej sprawie.

W przypadku naruszenia praw pracownika dotyczących ochrony przed dyskryminacją związaną z depresją, można podjąć różne kroki w celu obrony własnej. 

1. Rozmowa z pracodawcą: na początek, warto spróbować rozwiązać sprawę wewnętrznie. Rozmowa z pracodawcą lub personelem HR może pomóc wyjaśnić sytuację i znaleźć rozwiązanie problemu.
2. Skorzystanie z dostępnych procedur wewnętrznych: w niektórych przypadkach, miejsce pracy może posiadać procedury lub mechanizmy rozstrzygania sporów, które warto wykorzystać w celu rozwiązania problemu.
3. Konsultacja z prawnikiem: jeśli nie uda się osiągnąć satysfakcjonującego rozwiązania wewnętrznie, warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawach pracowniczych. Taki profesjonalista może pomóc zrozumieć, czy doszło do naruszenia praw pracowniczych i jakie dalsze kroki są możliwe.
4. Zgłoszenie do odpowiednich organów: W zależności od kraju i jurysdykcji, istnieją agencje i organy odpowiedzialne za egzekwowanie przepisów dotyczących równości i praw pracowniczych. Można zgłosić naruszenie swoich praw do takich instytucji.
5. Rozważenie pozwu sądowego: Jeśli naruszenie praw pracowniczych jest poważne i nie można go rozwiązać w inny sposób, można rozważyć wytoczenie sprawy sądowej przeciwko pracodawcy.

Depresja w pracy: jak pracujące osoby z depresją mogą poczuć się lepiej?

Pomimo zmiany podejścia do pracowników z depresją i większe wyczulenie na ich potrzeby – w Polsce ten problem nadal kuleje. Warunki pracy często pozostawiają wiele do życzenia, co powoduje, że zatrudnieni muszą szukać pomocy na własną rękę, nie uświadamiając szefa o swojej przypadłości. Aby firmowa rzeczywistość była mniej złowroga, warto sięgnąć po zewnętrzne środki pomocy.

1. Terapia: terapia psychologiczna, tak jak terapia poznawczo-behawioralna lub terapia interpersonalna, może pomóc poradzić sobie z depresją. Odpowiedni specjalista osobom z depresją zrozumieć i zmieniać negatywne myśli i zachowania.
2. Leki: niektórych przypadkach, leczenie depresji może opierać się o leki przeciwdepresyjne. Warto skonsultować się z psychiatrą, który może ocenić, czy farmakoterapia jest odpowiednia.

Co na depresję bez recepty? Często osoby szukające pomocy bez udziału lekarza, wybierają specjalne preparaty na depresję takie jak bpc-157, semax, noopept czy selank. Peptydy i syntetyczne związki wykazują działanie, które może ograniczyć negatywne skutki depresji – bez jakichkolwiek skutków ubocznych. Odróżnia je to od leków psychotropowych. Przed podjęciem decyzji – jaki peptyd zastosuję, należy dokładnie zapoznać się z działaniem danego preapartu. Często substancje podawane są domięśniowo – co również trzeba mieć na uwadze. Dodatkowo należy zastosować odpowiednią substancję do swoich potrzeb, ponieważ każdy z nich będzie wykazywał inne działanie i będzie wspierał inne obszary organizmu.